uit een interview met walter tillemans (1932)

'[…] En er zijn wel mensen die beweren dat een bom efficiënter is dan welk ander middel ook, maar met dat soort redeneringen komen we nergens. De nood moet wel bijzonder groot zijn om bommen te werpen. En wij lijden geen honger. Bovendien is het gezond verstand de ergste bom voor allen die denken dat er in deze wereld niets hoeft te veranderen. Een hele boel zaken zouden heel eenvoudig kunnen opgelost worden als de mensen de moed konden opbrengen om de realiteit te bekijken met hun verstand en niet met hun sentiment. Er zijn in onze maatschappij geweldige technologische veroveringen gemaakt, maar de wezenlijke problemen van onze samenleving heeft men nog nauwelijks onderzocht. Men zou nog meer aandacht moeten besteden aan de rol van de grote ondernemers en speculanten in onze maatschappij, van die mensen die een hele gemeenschap het recht en de kans op een menswaardig bestaan ontnemen omdat zij een mateloze winzucht als ideaal hebben, zich existentieel willen bevestigen door het opstapelen van bezit, dat hen macht moet geven. Dat is de echte criminaliteit. Maar als men zich afzet tegen deze mentaliteit wil dat ook weer niet zeggen dat men zelf armoede moet lijden, net alsof dat een deugd zou zijn. Van uit die oude christelijke denkwijze probeert men altijd weer mensen die voor een betere en meer rechtvaardige maatschappij werken verdacht te maken. Je kent het argument net zo goed als ik: jullie verdienen er geld aan, jullie steunen toch de maatschappij omdat je in een officiële schouwburg werkt, of bij een uitgever publiceert die toch ook tot het establishment behoort, enz. Ik heb er geen enkel bezwaar tegen om de vijand te bestrijden met de wapens die je bij hem kunt buitmaken. Dat is ook guerilla. En de puriteinen van de revolutie die daar wel bezwaar tegen hebben moeten zich dan maar in kloosters terugtrekken en hun boodschappen op de muren krassen. Het is eigenlijk ontstellend dat de mensen zo graag het lijden zien van een Messias, terwijl urgente, alledaagse menselijke problemen met minachting worden voorbij gegaan.'

uit: Fernand Auwera Geen daden maar woorden. Interviews, 1970 - bron DBNL